1997 - Anna Stanieczek (muzyk)
Anna Stanieczek
Uzasadnienie wyboru laureatki "Srebrnej Cieszynianki" - Załącznik nr 2 do Uchwały Zarządu Gminy nr 40/II/97 z dnia 8.10.1997 r.):
Zadziwiająco szeroka działalność Anny Stanieczek na gruncie pedagogicznym, jak również społecznym (prace organizacyjne, orzecznictwo, orzecznictwo w zakresie przydatności instrumentów smyczkowych znajdujących się w posiadaniu szkoły, projektowanie wystroju plastycznego, itp.) była i jest wynikiem dużej aktywności oraz wszechstronnych jej talentów. Jako osoba ambitna i chłonna wiedzy uzupełniala systematycznie swoje wykształcenie.
Troje z uczniów Anny Stanieczek wróciło po ukończeniu studiów wyższych jako nauczyciele do cieszyńskiej szkoły muzycznej. Są to: Ewa Wójtowicz, Krzysztof Durlow i Witold Raszka. Wielu jej wychowanków działa w ruchu amatorskim, przyczyniając się do rozwoju życie muzycznego na Śląsku Cieszyńskim.
Anna Stanieczek uzyskała również specjalizację I stopnia w zakresie prowadzenia chórów i zespołów wokalnych przyznaną przez Wojewódzką Komisję Kwalifikacyjną w Bielsku-Białej.
Przez jakiś czas była zaangażowana jako instrumentalista i instruktor Zespołu Regionalnego w Goleszowie, a od sierpnia 1958 roku jako członek kapeli Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Cieszyńskiej, współtworzyła jego historią wraz z takimi muzykami jak Paweł Puczek, czy Władysław Rakowski, który po odejściu prowadzącego zespół Jerzego Drozda przejął w Zespole batutę. Dwa lata później stała się również członkiem Cieszyńskiej Orkiestry Symfonicznej, prowadzonej przez Edwarda Londzina, a później Władysława Rakowskiego, by w 1978 roku zostać jej koncertmistrzem. Podczas nieobecności kolejnego dyrygenta Ryszarda Kozieła, zastępowała go prowadząc próby i koncerty.
Jej zamiłowanie do śpiewu chóralnego zapewne zrodziło się w okresie nauki w Szkole Podstawowej w Goleszowie, w której wielki i prężnie działający chór prowadził Karol Bruk.
Równolegle aktywnie udzielała się w chórze przy parafii, a następnie uczęszczała także na próby Chóru Cementowni "Goleszów" prowadzonego również przez Karola Bruka. Od czasu do czasu przejmowała prowadzenie prób.
W związku z pracą w filii Społecznego Ogniska Muzycznego w Wiśle otrzymała propozycję dyrygowania chórem szkolnym w tamtejszym Liceum Ogolnokształcacym. Z powodzeniem pełniła tę funkcję w roku szkolnym 1968-1969.
Od 1972 roku prowadziła zajęcia z emisji zbiorowej z chórem Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Cieszyńskiej.
Przez cztery lata dyrygowała chórem dziecięcym Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Cieszynie.
Od roku 1992, po zakończeniu czynnego uczestnictwa w Zespole Pieśni i Tańca Ziemi Cieszyńskiej, jest członkiem Orkiestry Salonowej, działajacej przy filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, kierowanej przez prof. Hilarego Drozda.
Od roku 1978 zajęła się prowadzeniem męskiego chóru Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego "CANTUS", zrzeszonego od 1988 roku w Polskim Związku Chórów i Orkiestr w Bielsku-Białej, który w opinii kompetentnych osób jest najlepszym zespołem męskim na Ziemi Cieszyńskiej.
W uznaniu zasług przyznano Annie Stanieczek za działalność pedagogiczną, artystyczną i społeczną wiele odznaczeń i nagród - wsród nich m.in.:
1) Nagroda Ministra Kultury i Sztuki III stopnia - 1973 r.
2) Srebrna Odznaka "Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego" - 1974 r.
3) Zasłużony Działacz Kultury - 1978 r.
4) Srebrna Odznaka "Za Zasługi dla Województwa Bielskiego" - 1980 r . i 1985 r.
5) Złoty Krzyż Zasługi - 1980 r.
6) Złota Odznaka Stowarzyszenia Społecznych Ognisk Artystycznych - 1982 r.
7) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 1989 r.
Anna Stanieczek jest osobą niezwykle pracowitą, z niewatpliwie dużej klasy talentem muzycznym, który ma źródła w tradycjach rodu Molinów. Jest doskonała i efektywna jako dyrygent. Potrafi również harmonizować próby chóru i organizowanie wyjazdów zagranicznych z obowiązkami nauczyciela.
Należąc do grona tych artystów, którzy w znacznym stopniu wpływają na obraz kultury muzycznej Śląska Cieszyńskiego, jest ona dla członków swojego chóru niewątpliwym autorytetem. Potrafi traktować każdego chórzystę po partnersku, co pomaga jej osiagnąć w pracy z zespołem bardzo dobre efekty.
